Wolnym krokiem po Oslo, część druga ale nie ostatnia

 O Oslo już pisałam jakiś czas temu chociaż mam wrażenie, że od tego czasu minęły wieki. W planach miałam kontynuację spisania wrażeń z norweskiej stolicy, nie spodziewałam się jednak że między moim postanowieniem a jego realizacją upłynie taki szmat czasu. Ponieważ jednak w Oslo bardzo mi się podobało czułabym niedosyt nie mając tutaj drugiej części, do której mogłabym wracać za każdym razem kiedy mnie najdzie ochota.

Wszyscy, którzy przeoczyli mój pierwszy wpis z Oslo albo jeszcze wtedy mnie nie znali a chcieliby to nadrobić, proszeni są o podążanie za strzałką ➡ KLIK. Z poprzedniego wpisu jasno wynika, że Oslo bardzo mi się spodobało a dzisiejszy tylko to potwierdzi. Z czystym sumieniem mogę napisać, że świetnie wykorzystaliśmy przeznaczony na Oslo dzień, byliśmy wszędzie tam gdzie chcieliśmy, tam gdzie nie chcieliśmy też, i wszystko to na nogach. Tramwajem jechaliśmy jedynie dwa razy kiedy musieliśmy pokonać trasę między dwoma miejscami usytuowanymi na dwóch rożnych krańcach miasta a myśl o tym, żeby przejść ją spacerkiem trochę pozbawiła nas sił.

CZY JA KIEDYŚ WYROSNĘ Z PRZEŚWIADCZENIA, ŻE W TAKICH DOMKACH MOGĄ MIESZKAĆ JEDYNIE POSTACIE Z BAJEK?

Czytanie własnego bloga i zachwycanie się nim jest być może jedną z form narcyzmu ale cóż zrobić, jest jest jak jest a ja uwielbiam wracać do starych wpisów i przypominać sobie gdzie byłam i jak było fajnie. Ta lektura dodaje mi wiatru w żagle kiedy zastanawiam się po co to wszystko albo kiedy dokucza mi chwilowy brak weny, bo cokolwiek by się działo to odpowiedź na pytanie po co to wszystko mam zawsze jedną i tę samą: żebym mogła sama siebie czytać 😊.

Oslo jest przestronne, czyste i miłe w odbiorze. Pamiętam, jak robiąc zdjęcia starych, drewnianych domów i obłażących z farby drzwi podszedł do mnie chłopak i powiedział, że jak skręcę w prawo i pójdę uliczką w górę to znajdę coś, co bardzo mi się spodoba. Akurat z tamtąd wracaliśmy ale zrobiło mi się niezmiernie miło, że komuś ot tak chciało się do mnie podejść i zarekomendować ciekawe miejsce.

Pewnie sporo z Was to wie ale może nie wszyscy ale Oslo było naszym punktem przystankowym podczas podróży na Lofoty. Nie bylibyśmy sobą gdybyśmy patrzyli na Oslo tylko jak na lotnisko i skoro już tam byliśmy to plan był taki, żeby jak najlepiej wykorzystać ten dzień z kawałkiem. Jak postanowiliśmy tak zrobiliśmy a na eksplorowanie miasta wyruszyliśmy niemal od razu po zostawieniu bagaży w hotelu.

Mam świadomość, że od Lofotów minęło prawie 10 miesięcy a ja nadal nie uporałam się z tematem; mało tego, będzie jeszcze przynajmniej jeden wpis z Lofotów. W pisaniu o podróżach mam naprawdę ogromne zaległości, w poczekalni nadal cierpliwie czeka końcówka Chorwacji, trochę Polski i moje jednodniowe wycieczki po okolicy. Zastanawiam się jeszcze czy napisać o Hallstatt bo chociaż możliwe, że zabrzmi to kontrowersyjnie to nie wiem czy pisać o Hallstatt w ogóle warto bo nie podobało mi się prawie wcale. Wszystko szłoby dużo sprawniej gdybym pisała tylko o podróżach a że ja lubię pisać o czymkolwiek, to znajduję tutaj przestrzeń na zachwycanie się przyrodą, na wycieczki rowerowe albo moje pikniki nad rzeką. I tak czas płynie a ja z wpisami daleko w tyle.

Chociaż zwiedzaliśmy Oslo po naszemu, czyli trochę na oślep to i tak mam wrażenie, że wszystkie drogi wiodą do najważniejszych miejsc. Jako jeden z punktów polecam Wam twierdzę Akershus, fortecę zbudowaną do obrony Oslo. Wstęp na teren twierdzy jest darmowy, znajduje się tutaj również mauzoleum norweskiej rodziny królewskiej.

Bardzo mi się w Oslo podoba to, że pomimo tego, że jest duże nie jest przytłaczające a usytuowanie nad fiordem sprawia, że w każdej chwili można zboczyć z trasy, stanąć na brzegu i pooddychać świeżym morskim powietrzem. 

Wiem, że może na zwiedzanie półtora dnia to za mało, jednak w przypadku Oslo mam uczucie, że czas jaki mieliśmy wykorzystaliśmy najlepiej jak się dało, w dodatku nigdzie się nie spiesząc. Oprócz tego, że zobaczyliśmy mnóstwo ciekawych miejsc to jeszcze starczyło nam czasu, żeby przebimbać dwie godziny na pogaduchach w kawiarni, susząc przy okazji ciuchy przemoczone podczas ulewy, która zaatakowała nas w czasie zmiany warty przy Zamku Królewskim. A wszystko to bez obawy, że tracimy czas albo coś nam umyka.

Przy okazji przeglądania zdjęć do wpisu zdałam sobie sprawę, że warto byłoby wspomnieć tutaj o rejsie po fiordzie i o Parku Vigelanda, chociaż w parku było trochę fajnie, trochę dziwnie, a nawet trochę psychodelicznie. Ale może w sumie czemu nie? Pamiętam, że niektórzy z Was pytali czy tam byłam zatem tak, byłam, tylko jeszcze o tym nie pisałam bo nie umiem uporządkować wrażeń. 

Korzystając z okazji życzę Wam pięknych Świąt. Niech będą pełne wiosny, słońca, kolorów i radości. Ja planuję być w bliskich rozjazdach żeby spędzić ten wolny od pracy czas w najfajniejszy dla mnie sposób ale zobaczymy jakie plany ma pogoda. Wesołych Świąt Moi Mili!