Między deszczem a deszczem, Wielki Piątek w małym mieście

Plany na Święta miałam zacne, które popsuć mogła jedynie pogoda, co oczywiście zrobiła. Do czwartku było słonecznie i cudnie a już w piątek wiadomo - chmury, szarość i deszcz, bynajmniej nie ciepły i wiosenny. Byłam tak zdesperowana i spragniona jednodniowych wycieczek, że na przekór pogodzie postanowiłam dopiąć swego i pojechać do kolejnego z ładnych miasteczek, które mamy niedaleko. 

 

Plön zachwalali mi wielokrotnie koledzy z pracy a rekonesans w internecie tylko potwierdził ich słowa. Klimatyczne miasteczko położone nad jeziorem o tej samej nazwie a nawet częściowo i na nim. Wokół tylko woda, lasy i zieleń a ścisłe centrum to plątanina uliczek w klimacie i stylu jaki wielbię od lat. Dużo przytulnej cegły i równie uroczego bruku, małe kawiarenki i restauracje, na szczęście pomimo wolnego od pracy dnia otwarte, i fajne sklepiki z pamiątkami, na nieszczęście zamknięte bo nie kupiliśmy magnesu, zakładki do książki ani naparstka dla Marty.

Jednym z najważniejszych zabytków miasta jest zamek, jeden z największych w północnej części Niemiec i co ciekawe jedyny położony na wzgórzu. Dawna rezydencja książąt Schleswig-Holstein została zbudowana w XVII w. podczas wojny trzydziestoletniej. Ma długą i ciekawą historię, niemniej interesujący jest też fakt, że w chwili obecnej jest siedzibą ośrodka kwalifikacyjno-szkoleniowego dla branży optometrii. Okularnicy zapewne dobrze kojarzą markę Fielmann, to ona jest właścicielem zamku w Plön.

Pomimo kiepskiej aury nie mogłam przejść obojętnie obok magnolii, które niestety zdecydowanie ładniej wyglądają na tle niebieskiego nieba.

Pamiętacie jak kilka akapitów wcześniej pisałam Wam o tym jak pięknie położone jest Plön? Dokładnie w połowie kwietnia sytuacja przedstawiała się tak jak powyżej i poniżej.

Na szczęście miasteczko jest niewielkie i na spacer wystarczyło nam akurat tyle czasu, żeby "wcisnąć" się między deszczem a deszczem. Jestem z siebie dumna, że ani razu nie wywróciłam się na mokrym od deszczu bruku co w moim przypadku jest warte odnotowania i zakrawa niemal na wielkanocny cud. 

W miejscach takie jak to zawsze mam wrażenie, że to taki trochę inny świat i na moment przeniosłam się do zupełnie innej rzeczywistości.

Niestety zawirowania pogodowe nie pozwoliły nam skorzystać z tej wycieczki tak jak byśmy chcieli i tak jak to było w planach. Samo Plön jest urocze i klimatyczne i bardzo nam się spodobało, nam jednak marzył się jeszcze niezmącony niczym, np. ulewnym deszczem, kontakt z przyrodą. Okolica oferuje wiele ciekawych form aktywnego spędzania czasu, można np. wypożyczyć rower wodny lub kajak i spędzić trochę czasu na wodzie. Ale nic to, wrócimy latem z namiotem, w okolicy aż się roi od pól namiotowych, to fajny pomysł na weekend poza domem.

Poniżej uroczy Urząd Miejski chociaż patrząc na wielkość stosowniejsze wydaje się zastosowanie słowa urzędzik.

Zanim rozpadało się na dobre my już siedzieliśmy w przytulnej kawiarni w towarzystwie dwóch czajniczków z herbatą i dwóch wielkich kawałków tortu. Do Plön mamy trochę ponad 100 km i najcudniejsze w podróży było to, że w obie strony prowadziłam ja, a to mnie zawsze uszczęśliwia. To jedna z moich radości życia - spokojna podróż samochodem z hiszpańskim radiem w tle. Zawsze wtedy towarzyszy mi myśl, że mogłabym tak jechać na koniec świata.

Bardzo mi się spodobał ten nasz dżdżysty, świąteczny dzień, chociaż wróciłam do domu z niedosytem. Wrócimy w pełni lata aby maksymalnie wykorzystać walory przyrodnicze jakie oferuje okolica bo w tym wszystkim brakowało mi przycupnięcia gdzieś na trawie i bezmyślnego i niespiesznego gapienia się w horyzont wyznaczony linią wody. A w słońcu jak wiadomo wszystko jest ładniejsze.

A jak Wam minęły Święta i te kilka dni po?