Żeby czas się zatrzymał na Majorce

 Wróciłam. Dużo we mnie pięknych emocji, głównie we wszystkich odcieniach błękitu bo widziałam cuda w ilości niedającej się określić żadną liczbą. Żadna to nowość, że świat jest przecudny a ja regularnie doceniam fakt, że mogę się o tym przekonywać na własne oczy. Majorka to kolejny dowód na to, że nie ma na świecie nic piękniejszego niż to, co oferuje nam natura. I chociaż widziałam już w życiu różne cuda i na pewne piękne widoki powinnam być odporna to nie, nie jestem i bardzo się z tego cieszę. Majorka zachwyciła mnie po uszy i udowodniła, że morze może mieć kilkanaście odcieni mojego ulubionego koloru, i najczęściej ma i to na małym kawałku świata.

Regularnie czytam bloga Julii dla której Majorka jest domem i to właśnie Jej majorkańskie opowieści i zdjęcia sprawiły, że Majorka wielkim susem wskoczyła na listę moich podróżniczych destynacji i to od razu na jedną z pierwszych pozycji. Kto jeszcze nie zna bloga Julki tego biegusiem zapraszam TUTAJ. Udało mi się spotkać z Julią, żałuję tylko, że spędziłyśmy razem tak mało czasu ale nadrobimy następnym razem 😊. Julka jest przemiła i szalenie sympatyczna. Jeżeli to czytasz to bardzo Ci dziękuję za spotkanie i jeszcze raz przepraszam za gadulstwo.

Na Majorkę mieliśmy tylko jeden plan ale za to konkretny - zobaczyć najwięcej jak się da, głównie pięknych zatok ukrytych wśród skał. Musiałam się przecież na własne oczy przekonać o tym, że zdjęcia Julii nie kłamią 😉. Poza tym z Majorką miałam dwa główne skojarzenia - lazurowa woda i kamienne miasta i na tym w dużej mierze skupiło się nasze odkrywanie wyspy co będzie dobrze widoczne kiedy będę się z Wami dzielić wspomnieniami.

Wspomnień z Majorki mam mnóstwo, głównie widzę w nich siebie wpatrzoną w cuda, ze łzami w oczach i gardłem ściśniętym ze wzruszenia tym, co widzę. Nawet teraz jak to piszę gęsia skórka daje o sobie znać intensywnie, boleśnie niemal. Do jednej z takich pięknych zatok mieliśmy dwie minuty spacerem i była to jedna z najpiękniejszych lokalizacji w jakich przyszło nam przez moment żyć.

Pobyt na Majorce otulił mnie pięknem niczym puchatą kołderką a każdy dzień dostarczał wielu okazji do zachwytu. Bywało, że z niedowierzania w piękno tego co widzę kręciłam w zadumie głową. Na Majorce okazało się, że wpatrywanie się w wodę jest wielką atrakcją turystyczną a konieczność wyjścia z niej może być powodem do łez, w najlepszym wypadku do marudzenia. Wielokrotnie wstrzymywałam oddech i bałam się mrugać z obawy, że kiedy zamknę i ponownie otworzę oczy boleśnie się przekonam, że te cuda, które mam wokół tylko mi się przywidziały.

Spełniłam swoje marzenie o Majorce i nie, wcale nie jestem spokojniejsza. Majorki jeszcze nie skreślam z listy, zamiast tego podkreślam ją linią podwójną ciągłą. Mało tego - ja mam już na powrót na Majorkę napisany plan pobytu, co zajęło mi moment. Skoro pomimo starań nie udało mi się zatrzymać czasu trzeba będzie dopisać do tej historii ciąg dalszy, innej możliwości nie widzę. Rozedrgane od pięknych emocji i wrażeń serce usilnie domaga się bowiem ciągu dalszego.