Kadry skąpane w magnoliach

 Wiosna to słońce, cieplejsze powietrze i zalążki zieleni. Wiosna to przebiśniegi, krokusy, tulipany i żonkile. To dłuższe dni. Całodniowe włóczęgi na rowerze. Pierwsze sesje czytelnicze na balkonie bardzo często w towarzystwie suszącego się prania, również pierwszego. Jasne pobudki i jasne powroty do domu. Kiedy pierwszy raz po zmianie czasu wyszłam z pracy to na ulicy aż się na moment zatrzymałam przestraszona faktem, że może wyszłam zbyt wcześnie. Wiosna to ogrom popracowych możliwości na to co jeszcze można zrobić z dniem nawet pomimo faktu, że jego większą część zabrała praca zarobkowa. Dobrodziejstw związanych z nadejściem wiosny jest dużo, mogłaby z nich powstać długa lista. Gdybym jednak miała napisać tę swoją to na jej czele znalazłyby się magnolie. Czekam na nie co roku a na drzewie, które mam niedaleko domu obserwuję postęp prac i stan kwitnienia. I wreszcie się doczekałam.

Magnolie to jedno z moich największych, pierwszych wiosennych źródeł radości. Najbardziej lubię duże, rozłożyste drzewa które pozwalają ukryć się w kwiatach. Moje ulubiona magnolia jest okoliczną celebrytką i praktycznie nie ma dnia, żebym przechodząc koło niej nie mijała osoby robiącej zdjęcia.

Magnolia ma to do siebie, że nawet pojedyncze kwiaty wyglądają cudnie. Kiedy jednak możemy się nimi zachwycać w ilości zwielokrotnionej do dużego, rozłożystego drzewa, dzieje się magia.

Robienie magnoliowych zdjęć i publikowanie ich na blogu to moja coroczna tradycja. Przy okazji zdałam sobie sprawę, że w zeszłym roku poczas magnoliowych zdjęć zaznajamiałam się z dopiero co kupionym aparatem i poznawałam jego możliwości. Oznacza to, że od zakupu aparatu minął rok naszego wspólnego życia. Nostalgię związaną ze zbyt szybkim upływem czasu łagodzi fakt, że trochę już mu świata pokazałam i dobrze nam razem.

Cieszę się, że w dniu na który zaplanowałam sobie sesję w magnoliach dopisała mi pogoda bo na tle pochmurnego nieba to nie byłoby to samo. Cieszę się również, że udało mi się trafić w niemal idelany moment bo później sami wiecie jak to jest: jednego dnia głowa w kwiatach a już kolejnego w kwiatach jedynie buty. Szast prast i po magnolii i znów trzeba czekać do kwietnia.

Klimatu mojej magnolii celebrytki dodaje fakt, że znajduje się w ogrodzie przy starym, krytym strzechą domu. Na takim klimatycznym tle wygląda jeszcze piękniej.

Jedno z wiosennych dobrodziejstw już za mną, dwa ostatnie zdjęcia pochodzą dosłownie sprzed chwili bo specjalnie na potrzeby tego bloga poszłam zrobić zdjęcie magnolii w całości o czym wiecznie zapominam. Przy okazji udało mi się zrobić zdjęcie bez ludzi chociaż jak przyszłam to jedna pani też robiła zdjęcia a później na chwilę usiadła na murku.

Mam nadzieję, że kwiecień mija Wam w przyjemnej i miłej atmosferze. Ciekawa jestem tylko czy tak jak ja nie możecie już się doczekać wszystkich wiosennych radości i tak jak ja niecierpliwie przebieracie już nogami żeby wiosna zaczęła się z pełną mocą? Pięknego kwietnia, wykorzystujcie każdy dzień i cieszcie się wiosną bo kolejna dopiero za rok. Uściski.