Pietzmoor. Torfowiska mogą być ciekawe.

 Ale mnie nosi ostatnio. Gdybym mogła to najchętniej w ogóle nie wracałabym do domu. Niestety weekendy zdarzają się zbyt rzadko a w dni rozciągnięte pomiędzy nimi trzeba jednak żyć normalnie. Po zbyt długim etapie udomowienia przypomnieliśmy sobie jaką frajdę daje bycie w drodze i znajdujemy sobie weekendowe rozrywki na miarę możliwości i tego co nam wolno a że żyjemy w "zdrowszym" regionie to wolno nam trochę więcej. W ostatnim czasie byliśmy już kilka razy nad morzem, zwiedzaliśmy klimatyczne miasteczka, spacerowaliśmy po torfowiskach a nawet przeżyliśmy przygodę, o której napiszę następnym razem bo w dzisiejszych czasach była to nie lada atrakcja, w moim mniemaniu jedna z tych surowo wzbronionych. Ale okazało się, że wcale nie.

Dzień był chłodny i ciemny od rana do wieczora, jeden z tych co to spędzany w domu na pewno byłby leniwy i ospały. Towarzyszące nam przez cały czas ciężkie chmury nie wróżyły nic dobrego ale na szczęście zaczęło padać dopiero w drodze do domu. Ubraliśmy się ciepło, marsz po torfowiskach rozgrzewał sam w sobie a w termosie z earl grey'em mieliśmy dodatkowe wsparcie.

Odkąd pamiętam umiałam się cieszyć z małych podróżniczo rzeczy. Uszczęśliwia mnie rowerowa wycieczka do lasu a podróż na koniec linii kolejki podmiejskiej potrafi cieszyć niczym lot na księżyc. Lubię odkrywać miejsca, które mam blisko domu i powiem Wam, że podróżowanie do tutaj to dla mnie nieustanne źródło zachwytów i zaskoczeń. I ciągle mi mało. I chociaż spacer po torfowiskach może nie brzmi zbyt atrakcyjnie to uwierzcie mi, że było super a przechadzka po drewnianej kładce po rozlewiskach była świetną przygodą. Chciałabym zobaczyć to miejsce skąpane w wiosennym słońcu.

Uśpiona po zimie i jeszcze nie obudzona wiosną przyroda raczej nie wzbudza przyrodniczych zachwytów. Torfowiska dopiero przecierały oczy i przeciągały się po zimowym śnie. Ale z drugiej strony cały czas towarzyszyła nam jakaś taka aura magii i tajemnicy, brakowało tylko mgły.

Przypomniałam sobie o tym miejscu całkiem przypadkiem bo w czasach, kiedy takie rozrywki nie były jeszcze surowo wzbronione lubiłam chodzić na różnego rodzaju targi podróżnicze, w tym również te dotyczące najbliższej okolicy. Zawsze wracam obładowana folderami, które z zapałem gromadzę. Jestem fanką słowa pisanego na papierze i stron pachnących drukarską farbą, zatem i przewodniki towarzyszące nam podczas urlopów są zawsze w tradycyjnej formie. Jak się okazało to moje zbieractwo się opłaca bo to ostatnio nasze najczęstsze źródło wycieczkowych inspiracji.

I chociaż może słowo "torfowiska" nie brzmi zbyt atrakcyjnie, a już w ogóle w kategorii atrakcji turystycznej to Pietzmoor jest taką atrakcją a tereny torfowiska są Rezerwatem Przyrodniczym. Średnia głębokość torfu to 4 m. a maksymalna 7,5 m. Mają tutaj źródło dwie rzeki, Böhme i Veerse. To świetne miejsce dla podglądaczy ptactwa a dla wszystkich lubiących takie klimaty okazja do interesującego spaceru w ciekawych przyrodniczo kadrach. Kto jak kto ale my byliśmy naprawdę uradowani i zachwyceni. To kolejny przykład na to ile piękna tkwi w przyrodzie, w torfowiskach jak się okazało też.