Jak mi się żyło w 2023 roku

 Napisać, że poprzedni rok minął błyskawicznie to nic nie napisać. Nie wiem jak to się stało, a przede wszystkim kiedy, że mamy kolejny styczeń i wszystko zaczyna się od nowa. Mam wrażenie, że poprzednie podsumowanie roku pisałam dosłownie moment temu ale jednocześnie przed chwilą zastanawiałam się, czy w Stambule byłam w tym roku czy w poprzednim. Ale jednak w tym, w marcu 🙂.

STAMBUŁ

Kiedy obejmuję pamięcią cały miniony rok, widzę mnóstwo pięknych chwil - był Stambuł, spędziłam prawie 3 tygodnie w Hiszpanii, przedłużony weekend w górach Harz i kilka dni w Alzacji. I spontaniczne Święta w Danii, skąd wróciłam kilka dni temu. Był weekend na łódce w porcie oddalonym o 15 km od domu, szczęśliwa codzienność na rowerze, błogie lenistwo na balkonie i ponad 60 przeczytanych książek. 

ŻYCIE NA ROWERZE

Byłam na koncercie Álvaro Soler i po raz drugi na koncercie ulubionego Francuza, który - uwaga - przeszedł obok mnie i podał mi rękę, awansowałam w pracy, sześć razy leciałam samolotem ( za mało, zdecydowanie za mało! ) i przeżyłam mnóstwo pięknych i niezapomnianych dni. Wszystko to jednak nie liczy się aż tak bardzo jak trzy wydarzenia, które szczęśliwie mi się w poprzednim roku przytrafiły. Trzy cudowne spotkania z osobami poznanymi przez blogosferę. We wrześniu spotkałam się z Julką na Majorce, w październiku w Alzacji z mieszkającą tam Kasią a na początku listopada przyleciała do mnie moja Martulinka i było to już nasze drugie spotkanie. Kiedy myślę o minionym roku to właśnie te spotkania przebijają się przez wszystko inne z wielką siłą i sprawiają, że rok, który właśnie się zakończył już na zawsze będzie miał dla mnie wielką wartość.

MAJORKA

Tradycyjnie już dużo rowerowałam ale to żadna nowość bo uwielbiam codzienność na dwóch kółkach. To dla mnie najlepszy sposób na wolny czas, nigdzie tak cudnie nie wypoczywam jak wśród moich lasów, łąk, pól i Malediwów nad Łabą. Kiedy mam rower a na plecach plecak z książką i herbatą to mam wszystko i jeszcze więcej. A do tego jeszcze przekonanie, że i świat u stóp.

MÓJ LAS

Było dużo jednodniowych wycieczek niedaleko domu, które niezmiennie trzymają mnie w pionie kiedy do urlopu daleko i nie mam możliwości ruszyć gdzieś dalej. Odkrywanie uroków najbliższej okolicy to zawsze jest wielka frajda i niewyczerpane żródło nowych doznań.

HARZ

Przeżyłam najłagodniejszą pod wieloma względami jesień życia ( nie dosłownie ☺ ) i jeszcze nigdy nie byłam tak blisko stwierdzenia, że jesień da się lubić i że zaczynam ją lubić i ja. Tę najcięższą chyba dla mnie porę roku zniosłam nad wyraz łagodnie, bez nawet śladowych ilości gorszego samopoczucia, chandry i spadku formy. Jeszcze chyba nigdy jesień nie dała się tak łatwo ułaskawić dobrą książką, pyszną herbatą, kocykiem i światłem świec. Nic nie było takie jak zawsze o tej porze roku - ciemność nie wydawała się tak ciemna w drodze do pracy a popołudniami miała w sobie więcej przytulności i magii niż zazwyczaj. A może to ja złagodniałam i mam mniej zapału do walki z tym na co nie mam wpływu? Może wreszcie zmądrzałam? 

RIQUEWIHR, ALZACJA

Miniony rok to również drugi z kolei bez żadnego, najmniejszego nawet przeziębienia a jedyny ból gardła jaki czułam to ten od gadulstwa. Ten stan rzeczy bardzo mnie cieszy bo pamiętam czasy kiedy jesienią i zimą bywałam chora średnio dwa razy w miesiącu. A teraz jupi jupi nic, nawet kataru.

ZIMA

I jakby było mało tych radości to jeszcze wielkim jej źródłem było blogowanie. Nie dość, że to już kolejny rok bez żadnej dłuższej przerwy w pisaniu to jeszcze opublikowałam 48 wpisów co jest najlepszym wynikiem od trzech lat. Brawo ja! To również doskonały moment żeby podziękować Wam za to, że tu zaglądacie i zostawiacie ciepłe słowa. Świadomość, że tu jesteście i wielu z Was towarzyszy mi od lat a niektórzy nawet od początku, jest największą i najcenniejszą wartością blogowania. Bardzo Wam za wszystko dziękuję, nie wiem co bym bez Was zrobiła.

HARZ. Z DEDYKACJĄ DLA MOJEJ MARTULINKI

I tak to moi mili było. Szast prast i znów styczeń i zabawa zaczyna się od nowa. Przed nami mnóstwo nowych dni, nie pozwólmy im się zmarnować. Róbmy wszystko aby ten rok zapisał się w naszej pamięci ciągiem pięknych, dobrych i sprzyjających nam dni. Mało co przychodzi z łatwością i szczęściu trzeba pomagać zatem życzę Wam, żebyście znaleźli w sobie przeogromne pokłady sił do tej pomocy. Niech codzienność układa Wam się w najpiękniejszy wzór a radość i szczęście przeplatają się z pogodą ducha i łatwością spełniania marzeń. Niech zawsze sprzyjają Wam pomyślne wiatry. Dbajcie o siebie i bądźcie szczęśliwi.