Powody do radości na dziś vol.5

Jesteście gotowi na kolejną dawkę życiowych dobrodziejstw, które wywołują uśmiech i sprawiają, że mierzenie się z nie zawsze łatwą codziennością staje się być odrobinę fajniejsze? Ja tak zatem startujemy! 

• co tu ukrywać, pod względem pogody polubienie końcówki czerwca i początku lipca było nie lada wyzwaniem, z tej szalonej mieszanki lubię chyba tylko letnie burze i nocne ulewy, którymi cieszę się otulona kołderką, z miłą świadomością tego, że do rana mogę sobie smacznie spać. Dyskretnie pominę fakt, że ostatnie dni bardziej przypominają październik bo dziś przecież skupiamy się na radości

• chwilę temu wspomniałam o pogodzie a tu proszę, tylko patrzcie na to! Wyszło takie słońce, że przeniosłam się na balkon

• nawet jeśli ostatnio nie sprzyja pogoda i częściej można mnie zobaczyć w kaloszach niż w sandałach, to nie mogę się nie cieszyć tym, że wychodząc z domu wchodzę prosto w ukwieconą ścieżkę. Niby to nic wielkiego ale skutecznie odciąga uwagę od ciemnych chmur

• uwaga, uwaga, teraz będzie sztos! Po wielu przejściach i niezliczonych próbach uporałam się wreszcie z pojemnikiem na brudy. Nie wiem jak to się działo ostatnio, że wiecznie się z niego wysypywało, o zamknięciu nawet nie było mowy. Dobrze, że i pralkę i kosz mamy w pomieszczeniu gospodarczym zatem nie musiałam nigdzie go ukrywać przed znajomymi, wystarczyło, że zamknęłam drzwi. Jesteśmy tylko we dwójkę, nie przebieramy się kilka razy dziennie, zawsze jakoś to pranie ogarnialiśmy a teraz pomimo regularnego prania i tak zawsze czekał stos. Z niedającej się niczym ujarzmić radości z pustego kosza i korzystając z okazji, wymyłam go gruntownie. Sami widzicie jak łatwo można sobie poprawić humor, wystaczy zrobić kilka prań i już mamy kolejny punkt do szczęśliwej wyliczanki

• przywiozłam sobie przed chwilą na rowerze paczkę z książkami, w pasującej do sytuacji torbie. Nie schowałam roweru do piwnicy bo plan na popołudnie był taki, żeby zrobić małą rundkę korzystając z tego, że nie pada. Spontanicznie jednak pojawiła się propozycja towarzyskiego spotkania w azjatyckiej restauracji a co tu ukrywać u mnie jedzenie wygrywa ze wszystkim. Nie oszukujmy się, dla takiego głodomora jak ja jedzenie zawsze będzie priorytetem a błysku w oku jaki mam na słowo "restauracja" nie można pomylić z niczym innym

• po długich namysłach uległam dobrym radom i ucięłam czubek fikusa, który stał w miejscu od dłuższego już czasu i uparcie się wzbraniał przed wypuszczaniem nowych liści. Poziom mojego ogrodnictwa jest raczej niski o czym świetnie świadczy fakt, że zbytnio w to ucinanie nie wierzyłam. A tu proszę, fikus-uparciuch rośnię w siłę w postaci dwóch nowych liści. No sami powiedzcie czy nie powinnam być z niego dumna?

• chyba powoli uczę się dobrze spać, takiego apetytu na sen nie miałam już dawno, już dawno też sen nie dawał mi aż tyle radości. Kładę się spać późno i to raczej z musu, wtedy kiedy każdy normalny człowiek kładzie się spać ja mam jeszcze mnóstwo energii i różnorakich pomysłów. To dla mnie najlepsza pora na układanie książek, przesadzanie i podlewanie roślin, tylko ze wzlędu na miłych sąsiadów powstrzymuję się przed przemeblowaniem i wprowadzaniem w życie pomysłów aranżacyjnych wtedy, kiedy wszyscy już śpią. Dla mnie w większości przypadków sen jest złem koniecznym i niczym innym jak tylko stratą czasu, co to w ogóle znaczy spać do południa albo być w łóżku już o dwudziestej? Od jakiegoś czasu trochę się w tym względzie zmieniło i staram się kłaść "najpóźniej" o dwudziestej trzeciej chociaż wstaję o siódmej i czasami perspektywa utraty ośmiu godzin na sen trochę mnie przeraża 😊

• popracowe życie na rowerze! Kocham lato za to, że nawet po pracy można żyć z całych sił

• dzieki uprzejmości kolegi spędziliśmy weekend na łódce w porcie jachtowym oddalonym 20 km od domu. I chociaż może się wydawać, że to nic takiego, bo nawet na chwilę nie odbiliśmy od brzegu, to frajdę mieliśmy nieziemską, zwłaszcza ja, ekscytująca się najmniejszą nawet rzeczą. Jakiś czas temu dwóch naszych kolegów kupiło "na spółkę" łódkę ale póki co żaden z nich nie ma jeszcze uprawnień żeby nią pływać ha ha ha. Nigdzie jednak nie jest powiedziane, że na łódce nie można poprostu być. Wzięliśmy zatem od kolegi klucze i byliśmy na łódce od sobotniego popołudnia do niedzielnego wieczora czując się jak milionerzy. A kiedy wróciliśmy do domu to miałam wrażenie, że byłam gdzieś na urlopie tak mnie to oderwanie od rzeczywistości zrelaksowało. Jak się okazało kwadrans drogi od domu można znaleźć raj i najprostszą receptę na piękną niedzielę, którą spędziłam najzwyczajniej w świecie - siedząc na łódce z książką w ręku, z nogami w wodzie

• i ostatnie już dwa punkty wyliczanki, krótkie i konkretne, ale jakże ważne: czereśnie!

i chłodnik litewski w wykonaniu prawdziwego Litwina. Dziękuję wszechświatu za wiecznie dopisujący apetyt i pojemność brzucha 😊

Tradycyjnie już czekam na Wasze szczęśliwości, nie żałujcie sobie. Uściski.