Spełnione marzenie. Pravcicka Brama w prezencie urodzinowym.

 Wiecie co? Ten spacer do Pravcickiej Bramy był taką przyjemnością i obfitował w tak piękne widoki, że nawet nie będę próbować zmieścić wszystkiego w jednej historii. I chociaż plany na ten dzień były inne to ich zmiana wyszła wszystkim na dobre. Zawsze tak planujemy wyjazdy, żeby była i architektura i obcowanie z piękną naturą zatem i w Czechach naturalną koleją rzeczy było to, że po zwiedzaniu Pragi przyszedł czas na przyrodę. 

Wcześniej myślałam, że jak urodziny to lepiej w mieście, ja w sukience i takie tam. Francja elegancja w czeskiej wersji. I chociaż przełożony na dzień następny Czeski Krumlov pokochałam zanim jeszcze wysiadłam z samochodu aby odkrywać miasto to nie oszukujmy się, do urodzinowej mnie chyba bardziej pasuje trud, pot i zakurzone buty.

Dzień był gorący i od południa słoneczny. Zanim jednak pokazało się słońce świat otulała lekka mgła co trochę ograniczało widoczność, zwłaszcza z góry. Rozpogadzać zaczęło się jak już dotarliśmy do celu a w drodze powrotnej to już była pełnia lata i na tle niebieskiego nieba wszystko wyglądało całkiem inaczej.

Całemu naszemu czeskiemu urlopowi towarzyszyła piękna i słoneczna pogoda. Raz wieczorem padało ale najpierw schowaliśmy się w kawiarni a później kupiliśmy foliowe peleryny i spacerkiem wróciliśmy do domu. Powiem Wam, że to czeskie lato dorównało temu śródziemnomorskiemu. W Czeskiej Szwajcarii też.

Samochód zostawiliśmy w Hrensku, małej wiosce ukrytej w wąwozie. Miasteczko jest ładne i klimatyczne, w wielu miejscach "przytulone" do skał ale nie wiem czy ktoś poświęca mu więcej czasu. Raczej stanowi bazę wypadową do dalszych spacerów. Nie polecam chojrakowania i parkowania samochodów wzdłuż drogi prowadzącej do Pravcickiej Bramy, widzieliśmy takich śmiałków. W drodze powrotnej wszystkie te samochody miały pozakładane blokady na koła a tych samochodów było może ze dwadzieścia, sporo z polskimi tablicami.

Jestem kiepska w zapamiętywaniu takich drobiazgów jak czas trwania wędrówki lub ceny. Szczęśliwi czasu nie liczą i ja się tego mocno trzymam. Może to też odpowiedni moment, żeby się z Wami podzielić ciekawostką - urodziłam się 15.08 i wiecie, że nie ma dnia, żebym ja o tej porze nie sprawdziła, która jest godzina? I to nie jest tak, że sprawdzam godzinę o 15-stej i pilnuję, żeby sprawdzić osiem minut później. Patrzę na telefon np. o 13.11 i kolejny raz to jest zawsze 15.08. I tak praktycznie codziennie.

Nie jestem w stanie okreslić ile czasu trwała nasza wędrówka bo niosły mnie skrzydła radości i ekscytacji ale myślę, że z przerwami na zdjęcia dotarcie do bramy zajęło nam może dwie godziny. Góra dwie i pół.

Pamiętam dokładnie jak pierwszy raz zobaczyłam Pravcicką Bramę, wszystko to za sprawą blogosfery rzecz jasna. Zachwyciłam się tym miejscem po uszy i z miejsca wpisałam na podróżniczą listę marzeń. Widniała na niej dość długo, tym większa jest moja radość z możliwości odhaczenia jej w tym roku. Co roku, o ile nie mam w tym czasie urlopu, zawsze biorę wolne w urodziny i spędzam je w jakimś fajnym miejscu. W tym roku padło na Czeską Szwajcarię i największy w Europie Środkowej naturalny most skalny. Poprzedzony spacerem do celu a zakończony obiadem w restauracji wciśniętej w skały, ze stolikami na świeżym powietrzu. Gdybym miała więcej odwagi to bym Wam to miejsce sfotografowała bo naprawdę jest warte uwagi. Póki co jakoś nie mogę się przemóc ani do robienia zdjęć jedzeniu, ani miejscu, w którym jem.

Między tym spacerem a obiadem były jeszcze toasty wznoszone czeskim piwem, mieliśmy stolik z pięknymi widokami ale jak już się uda taki stolik zdobyć ( bo kolejka czekających spora ) to wszystkie są z cudnymi widokami. My mieliśmy szczęście bo akurat trafiliśmy na wolne miejsca ale chyba tak miało być bo przecież miałam urodziny :). No trudno żeby jubilatka stała :).

Spodziewałam się, że ten skalny most mnie zachwyci ale żeby aż do tego stopnia? Jest niesamowity, nie mogłam przestać robić zdjęć, okolica jest pełna pnących się ku niebu i pobudzających wyobraźnię formacji skalnych. To miejsce jedyne w swoim rodzaju, europejski hit i dowód na to, że natura to jest sztos. W Czeskiej Szwajcarii na każdym kroku pokazuje co potrafi chwaląc się swoim portfolio.

Miłość u stóp. Rzadko patrzę pod nogi ale jak widać warto, nawet kamienie niosą przekaz.

To był piękny dzień i na pewno niezapomniany. Kolejne urodziny bez imprezy i fajerwerków za to w stylu który podoba mi się dużo bardziej niż huczna biesiada. I zdecydowanie "po mojemu".