Hu hu ha, hiszpańska zima zła!

Dzisiejszy wpis dedykuję wszystkim tym którym tęsknota za ciepłem w Hiszpanii wydaje się czymś nierealnym i nieprawdopodobnym. A przede wszystkim nieprawdziwym.

Chociaż jestem w równym stopniu ciepło - co i zimno - lubna, to hiszpańską zimę ciężko znoszę. Tutejsze sześć stopni na plusie odczuwam jak nasze rodzime minus sześć. Albo nawet minus szesnaście. W dodatku w domach raczej nie ma ogrzewania a ściany cienkie. Szyby w oknach też. Ogrzanie mieszkania przy pomocy elektrycznego grzejnika jest raczej niemożliwe, przy pomocy gazowego też - tak czy siak takiego nie mamy bo ja się boję otwartego ognia :).

Więc patentem najczęściej tutaj stosowanym jest ogrzewanie pomieszczenia, w którym akurat się przebywa co skutkuje tym, że np. w pokoju ciepło a w reszcie mieszkania śmiertelny ziąb. Pójście do kuchni w celu zrobienia herbaty wymaga nielada odwagi a przede wszystkim założenia na siebie kilku warstw. My z Marcinem wymyślamy różne gry mające na celu wyłonić przegranego, czyli biedaka, który musi do kuchni iść. Kontuzja kostki, której się ostatnio nabawiłam podczas biegania, objęła mnie okresem ochronnym, ale sielanka się skończyła jak Marcin przyuważył jakim to żwamym krokiem idę z sukienką do przymierzalni :).

Bo wiecie, ja tak niby narzekam a w rzeczywistości tęsknię bardzo za polską zimą, śniegiem, mrozem i wirującymi białymi płatkami, które tak magicznie się mienią w świetle ulicznych latarni. No ale w Polsce przynajmniej wraca się z tego zimna do ciepłego domu. Kiedy rano wychodzę na spacer z Milą a świat pokryty jest mieniącym się w słońcu szronem to jestem przeszczęśliwa! I mam cudowne rozpoczęcie dnia.

Trzeba się cieszyć z drobiazgów :)

Pomimo skostniałych z zimna stóp z uśmiechem chodzę po szronie, a on tak fajnie "chrupie" pod butami. Namiastka zimy tak mnie cieszy jak by co najmniej do kolan śniegu napadało. ( a propos, niedługo będę w miejscu, gdzie możliwe, że śnieg będę miała do kolan właśnie, jupi jupi jej! ).

Przymrozek naprawdę potrafi wyczarować cuda! A mnie jak dziecko cieszy ta namiastka zimy w - jak by nie było - ciepłym kraju.

Pomimo chłodu od takich widoków aż się na duszy cieplej robi...