Arabskie klimaty przy szklance herbaty i nie tylko...

  Wbrew temu co może sugerować tytuł dzisiaj będzie o Hiszpanii. O arabskie klimaty w Hiszpanii łatwo, Arabów mieszka tam sporo a pozostałości po panowaniu Maurów nadal współtworzą kulturę i architekturę kraju, której nie da się nie zauważyć zwłaszcza na południu. Ale dzisiaj nie o tym. Dzisiaj będzie o jedynej w swoim rodzaju arabskiej herbaciarni. Herbatę uwielbiam, pita w miejscu takim jak ta smakuje wyjątkowo, że już nie wspomnę o osobie, która mi wtedy towarzyszyła (moja Jo) co też miało ogromny wpływ na to, że ten wieczór był niezapomniany.

 

  
  Herbaciarnia o której piszę to Carmen del Campillo znajdująca się w hiszpańskiej miejscowości Crevillente. Dotrzeć do tego miejsca nie jest łatwo, herbaciarnia znajduje się wśród łąk, pól i gajów cytrusowych. Koleżanka od której dostałam namiary uprzedzała mnie, że mogę mieć problemy ze znalezieniem miejsca i miała rację. Nawet na stronie internetowej jest ostrzeżenie, że dotarcie może sprawić problemy :). No ale nie ma tego złego co by na dobre nie wyszło, błądzenie było całkiem fajne, widoki obłędne, co chwilę zatrzymywałyśmy się na zdjęcia i wcale nie przerażał nas fakt, że się ściemnia a my nie wiemy gdzie jesteśmy i dokąd mamy jechać. Mało tego - nawet nie było kogo zapytać o drogę. Koniec końców musiałyśmy wrócić do miasta i zapytać tubylców jak mamy jechać. Okazało się, że wcześniej przejechałyśmy kierunkowskaz  (zauważenie go graniczy z cudem ) i kawał drogi jechałyśmy w zupełnie innym kierunku. No ale błądzić było warto aby w końcu dotrzeć tu:

  
  Herbaciarnia jest w typowo arabskim stylu, otoczona przez soczyście zielony ogród momentami przypominający puszczę amazońską :). Nie można się oprzeć urokowi miejsca, tam jest naprawdę ślicznie więc pierwsze chwile spędza się na zwiedzaniu, odkrywaniu co i rusz nowych zakątków no i na zachwycaniu się. Dopiero po tym człowiek zaczyna myśleć o znalezieniu kąta dla siebie.

  Klimatycznych miejsc do spędzenia wieczoru jest tyle, że ciężko się zdecydować które wybrać. Są tam romantyczne zakamarki dla dwojga, ale też większe sale dla liczniejszego towarzystwa.

  
  Klimat miejsca podkreśla ubogie oświetlenie, w niektórych miejscach jedyne światło dają poustawiane świeczki. Arabskie lampiony i żyrandole fantastycznie komponują się z atmosferą miejsca.

  
  Naszym celem od samego początku była podłoga ale okazało się, że cieszyła się dużą popularnością bo wszystkie podłogowo - poduchowe zakątki były zajęte. My musiałyśmy czekać na swoją kolej i na początku nie miałyśmy wyboru jak tylko usiąść tak zwyczajnie przy stoliku:). Ale jak tylko zwolniła się podłoga zaległyśmy na poduchach.

 

Na zdjęciach widać pustki a to dlatego, że jak tam dotarłyśmy to wszyscy siedzieli w ogrodach. Dopiero później zakamarki zaczęły się zapełniać ale my już byłyśmy po zwiedzaniu i uwiecznieniu wszystkiego i nikt nam nie wchodził w kadr :)

 

   A to mieszkańcy herbaciarni dumnie spacerujący po ogrodach i nie tylko.

  
  Nie pamiętam już jaką herbatę piłam ale była pyszna. A do tego tradycyjne słodkości ( w Maroku też się nimi zajadałam ).Stolik tradycyjny:

  ...i ogromna metalowa taca służąca jako stolik na podłodze:

  
  Tam jest naprawdę wiele fajnych zakątków, herbaciarnia jest naprawdę ogromna ale pomimo trudności z dotarciem na miejsce cieszy się taką popularnością, że czasem brakuje miejsc. I wcale się nie dziwię. Żałuję, że odkryłam to miejsce tak późno bo miałabym postanowienie żeby codziennie (np. przez tydzień ) wypijać tam herbatę, za każdym razem w innym zakątku. Wszystkie zakamarki tworzą specyficzny labirynt, nigdy nie wiadomo do jakiego zakątka zaprowadzą nas schody, co chwilę odkrywa się jakiś ukryty kąt gdzie można usiąść i wypić herbatę. Spacer po Carmen del Campillo i pobyt tam działają na wszystkie zmysły a atmosfera jest naprawdę niezapomniana.

 

  Wnętrze herbaciarni też jest ozdobione z pomysłem, z zachowaniem stylu. Momentami przypomina jaskinię, podłoga z klepiska, wyposażenie wnętrz to przedmioty codziennego użytku  - arabskie ale też hiszpańskie - sprzed kilkudziesięciu lat. Niektóre używane do dziś. Można na chwilę przenieść się w czasie. W wielu miejscach znajdują się kominki i paleniska gdzie w czasie jesieni i zimy płonie ogień. Wtedy musi tam być naprawdę bardzo przytulnie i miło, a płomienie sprawiają, że ogrzewa się nie tylko ciało, ale i dusza.