Wtorkowa lekkość bytu

Obudziłam się dzisiaj z jakimś dziwnym, niedającym się niczym uzasadnić niepokojem, chociaż spałam smacznie aż do dziewiątej. Nie pamiętam co mi się śniło i czy coś w ogóle, chociaż uczeni twierdzą, że śnimy co noc. Włączyłam radio, zrobiłam latte, przeczytałam kilka rozdziałów książki zakopana w pościeli i nic. Nadal nie miałam energii pomimo tego, że słońce coraz śmielej zaglądało w okna, malując na ścianie i podłodze wzór z firanki. Z dwóch opcji, z których jedną było przeczekanie a drugą wzięcie się z tym "niehumorem" za rogi, szybko wybrałam tę drugą. Spakowałam wszystko co niezbędne, aparat, książkę, herbatę i po kwadransie byłam w miejscu, gdzie zawsze znikają niepokoje.

Bo na niepokój najlepszy jest spokój.

I chmury, i słońce, i szum wody, a wszystko to 15 minut od domu. Moje Malediwy nad Łabą to raj, mam tutaj wszystko czego potrzebuję, oczywiście w dni, kiedy nie potrzebuję czegoś ekstra, typu egzotyczny urlop albo winko z koleżanką. Urlop niedawno był, winko też, zatem teraz postawiłam na naturę. I odnalazłam to czego szukałam, zaledwie w ciągu kilku minut odzyskałam wewnętrzną równowagę i aż uwierzyć nie mogłam, że rano obudziłam się w gorszym humorze.

Gdyby nie to, że pomimo słońca było zbyt chłodno aby spędzić tam cały dzień, z wielką chęcią bym to zrobiła. No ale nic straconego, piękne dni coraz bliżej, moje Malediwy znów wrócą do rozkładu dnia, tego wolnego zwłaszcza. To jedno z moich ulubionych miejsc do "marnotrawienia" wolnego czasu i nie ma dnia, żebym się nie cieszyła, że mam takie cuda tak blisko.

Nieustannie nie mogę wyjść z podziwu jak niewiele trzeba aby było cudnie. Najlepszą formę nieprofesjonalnej terapii serwuje nam przyroda, zamiast na kozetce wystarczy przycupnąć na chłodnym jeszcze nieco piasku i nie robić nic tylko się cieszyć wolnym czasem, widokami i spokojem. Ja mogłabym tak bez końca, nie mogę się tym moim najulubieńszym z ulubionych miejsc przestać zachwycać.

Wiecie, że to był chyba najpiękniejszy dzień tej wiosny? Od kilku dni niemal nieustannie padało, w nocy były przymrozki, słońce widziałam jedynie we wspomnieniach. No i kilka dni temu w Stambule. Naprawdę mam nadzieję, że tak już zostanie, i będzie lepiej tylko, i cieplej, i radośniej, i że będę bywać na tych moich Malediwach regularnie. To jedno z moich "miejsc mocy", naturalny powerbank, szybko i skutecznie napełnia mnie dobrą energią, jak powietrze balonik. Podobnie też jak balonik unoszę się później nad ziemią, niesiona lekkością bytu.

Pochwalcie się komu z Was było dzisiaj równie miło?