Międzyczas

Po oczekiwaniu na Święta przyszedł czas pomiędzy, kiedy już niby nie świątecznie ale też i nie do końca zwyczajnie. W perspektywie była jeszcze zmiana daty a to zawsze jakaś rozrywka, dla mnie czas pomiędzy Świętami a Nowym Rokiem jest zawsze naznaczony magią a w powietrzu czuć, że wydarzyło się coś fajnego. Niby zwykłe dni a jednak napełniają ekscytacją, nawet jeżeli trzeba je grzecznie przepracować bo ostatnie dni urlopu z radością wykorzystało się chwilę temu.

 Cieszę się, że na zasypanej śniegiem Litwie ulegałam ekscytacji białym puchem z niebywałą częstotliwością. Już wtedy wiedziałam, że trzeba się cieszyć zimą kiedy jest bo możliwe, że już jej więcej nie będzie. Póki co się nie myliłam bo z litewskiej zimy wróciłam prosto w jesień i rzeczywistość składającą się z kaloszy i pomimo parasola wiecznie mokrej kurtki. Nawet przymrozków już nie ma. Ale liczę na to, że jeszcze na dobre się ochłodzi, wszak zima dopiero się zaczęła.

Święta spędziliśmy u znajomych koło Düsseldorfu, imprezę sylwestrową zorganizowaliśmy u siebie i chociaż była w dużej mierze spontaniczna, a może właśnie przez to, świetnie się udała. Nie bylibyśmy sobą gdybyśmy się podczas powrotu ze Świąt do domu nie powłóczyli, spokojny powrót zgodnie z wytycznymi gps-a w ogóle nie jest w naszym stylu. Münster miał być postojem na kawę i obiad i tym był, przy okazji odbyliśmy też spacer w towarzystwie mrozu ale kto by się tym przejmował skoro nad głowami niebo jak nad Hiszpanią. 

 Aha, i brawo ja bo zgubiłam dwa dekielki z dwóch obiektywów w konsekwencji czego wzniosłam się na wyżyny własnej pomysłowości i nakładam na obiektywy grube skarpety frotte. Tak tak, spokojnie, w tym momencie macie moją zgodę na głośny śmiech albo co tam sobie chcecie ale nie myślcie o mnie źle, człowiek w potrzebie wymyśla różne rzeczy.

 

Widzicie to światło i późnogrudniowe niebo? Przekozackie prawda?

Rok zakończyłam nawałem pracy, rozpoczęłam też i nic nie wskazuje na to żeby w najbliższych dniach zrobiło się spokojniej. Od popadnięcia w marazm ratuje mnie włóczęga o ile oczywiście sprzyja pogoda, a że raczej nie sprzyja to pocieszam się kocykiem, herbatą i książką. No dobra, i jeszcze likierem karmelowym, którego smak czuję od razu ale moc dopiero kiedy usiłuję wyplątać się z kocyka 😀.

Samych pięknych dni Moi Drodzy Tutaj Zaglądacze, niezmiernie się cieszę, że Was mam. Niech wszystkie dni kryjące się pod datą 2022 będą pełne szczęścia, zdrowia i magii. Dbajcie o siebie, spełniajcie marzenia, realizujcie plany i nie miejcie żadnych skrupułów w kwestii rozpieszczania się ani wyrzutów sumienia kiedy czegoś nie zrobicie. Są rzeczy ważne i ważniejsze i każdy z nas ma skrojoną na własną miarę listę priorytetów. Bądźcie zdrowi, szczęśliwi i żyjcie z całych sił.