Costa Nova. Rzeczywistość bywa w paski.

Planując wyjazd do Portugalii spisałam sobie miejsca, które chciałabym zobaczyć, a które znajdowały się blisko trasy Porto - Lizbona, która była naszym planem na ten pobyt. Tak się szczęśliwie składa, że pokonując drogę z Porto na północy kraju do Lizbony, która znajduje się na dole, przy odrobinie dobrych chęci można naprawdę dużo zobaczyć. I w dodatku są to miejsca znane i bardzo piękne.

Moja portugalska lista składała się z miejsc, które chciałabym zobaczyć i kolejne destynacje nakreśliły nam trasę. Posiłkowałam się internetem i pamięcią, bo kilka miejsc znałam i miałam na liście marzeń. Teraz, podczas tak wytęsknionej 

 ( co nie zmienia faktu, że spontanicznej ) pierwszej wizyty w Portugalii, udało nam się zobaczyć prawie wszystko, co planowaliśmy. Zrezygnowaliśmy jedynie z Algarve ale nadrobimy w październiku.

Miałam do tych moich planów bardzo luźne podejście i leciałam z nastawieniem, że chciałabym tam być ale nic na siłę. To świetny dowód na to jak zmieniło się moje podejście do podróżowania i jak bardzo zmieniłam się ja jako turystka. Kiedyś dążyłabym do tego aby zobaczyć jak najwięcej, kierowana głupią myślą, że trzeba maksymalnie wykorzystać dany czas bo może tu nie wrócę. Często reagowałam smutkiem podszytym rozczarowaniem, jeśli czegoś nie udało się zrealizować. Teraz cieszę się chwilą i każdym nowym miejscem, nie myślę o tym, co by tu jeszcze wcisnąć w czasami i tak bardzo napięty grafik, tylko "odpuszczam".  Wolę myśleć, że co się uda to się uda a co się nie uda, to uda się następnym razem. Nawet nie wiecie jakiego ciężaru się pozbyłam i jak bardzo dodało mi to skrzydeł.

Dwa dni spędziliśmy w małej portugalskiej mieścinie, momentami przypominającej bardziej wieś, korzystając z zaproszenia i gościny pewnej bardzo miłej pani, dla mnie nowo poznanej. Był to tak dobry czas, że opisanie tego przychodzi mi z trudem. Posiłki z ludźmi, których przecież nie znaliśmy, a którzy traktowali nas jak byśmy byli najlepszymi znajomymi. Grillowane ryby kupione chwilę wcześniej od rybaka popijane trzynastoletnim winem własnej produkcji. I chleb własnego wypieku, z własnoręcznie "wyprodukowanej" mąki. Prosto z pieca. Do tego warzywa z ogrodu. Ludzie poznani podczas wizyty tam to jedne z moich najpiękniejszych wspomnień i nawet teraz jak to piszę to szklą mi się oczy.

Ale wracając do tematu. Ta mieścinka, w której byliśmy znajduje się niedaleko Aveiro, do którego zabrała nas koleżanka. Kiedy pokazała nam zdjęcia domków w paski z pytaniem, czy chcemy tam być, przypomniałam sobie że kiedyś już o tym czytałam gdzieś na blogach a o czym zapomniałam planując portugalską trasę. Zareagowałam typowym dla mnie entuzjazmem i po zwiedzaniu Aveiro pojechaliśmy do Costa Nova. To jedna z dzielnic miasta, najbardziej chyba znana - przede wszystkim z domków w paski. Pomimo tego, że Costa Nova może poszczycić się piękną i dużą plażą, to nie ona a charakterystyczne domki palheiros przyciągają najwięcej turystów.

Najwięcej z nich znajduje się na popularnej promenadzie ale my oddaliliśmy się trochę od głównej trasy i poszliśmy też na spacer w plątaninę ulic. Zdecydowana większość zabudowy to domki w paski, niebiesko-, żółto-, czerwono-, zielono- i brązowo - białe. To stare rybackie chaty, które kiedyś służyły głównie do przechowywania sprzętu. Pomimo tego, że większość z nich jest odrestaurowana i zadbana, to można zauważyć też kilka, po których widać upływ lat.

Wszystkie razem wyglądają naprawdę ciekawie i oryginalnie, nigdy nie byłam w podobnym miejscu. To jedno z moich najbardziej kolorowych portugalskich wspomnień a te charakterystyczne domki kojarzą mi się z latem, ciepłem i słońcem. Skojarzenia mam prawidłowe bo obecnie większość z tych domków to domki letniskowe.

Kolorowe chatki, każda z werandą, zdecydowana większość z okiennicami i oknami przyozdobionymi doniczkową roślinnością. Prawie jak w bajce. Kilka razy przyznawałam się tutaj publicznie do mojej pasji zaglądania w cudze okna. W Costa Nova miałam ku temu trochę okazji i powiem Wam, że wnętrza też są utrzymane w fajnym klimacie.

W dzielnicy w paski udało mi się wypatrzeć domki odbiegające od ogólnie przyjętej kolorystycznej tendencji, ale nie było ich dużo. Moim faworytem jest ten na zdjęciu pod spodem - powiem Wam, że wygrywa on u mnie z chyba każdym widzianym tego dnia domem w paski. Piękne azulejos i całość w moich barwach, są nawet kwiaty, ławka do czytania i seledynowa skrzynka na kartki od podróżujących znajomych. Przechodząc ulicą przy której się znajduje naprawdę ciężko oderwać od niego wzrok.

Nie byłam w Costa Nova długo bo naszym głównym celem były jedynie domki w paski a planem na ten dzień było Aveiro. Spacerowaliśmy po Costa Nova trochę ponad godzinę. Do domu wróciliśmy z dwoma siatkami pełnymi ryb i owoców morza, kupionymi na jednym z targów rybnych. Lubię jeść ale tego dnia podczas kolacji przeszłam samą siebie. Wiem, że całodniowe zwiedzanie zaostrza apetyt ale uwierzcie mi, że zapach grillowanych ryb podnosi apetyt i poziom obżarstwa na całkiem inny poziom.