Czerwcowo - rowerowo.

Wiem, dawno nie było rowerowego wpisu. Nie znaczy to, że na rowerze nie jeździłam. Bo co prawda z różną częstotliwością ale rower był obecny w mojej codzienności. Kilka razy już wspominałam, że bez roweru nie ma życia. Nadal tak uważam, w tej kwestii nic się nie zmieniło, a to zdanie jest jednym z moich mott.

Najczęściej jednak jeździłam w miejsca już tu pokazane i przeważnie nie zabierałam aparatu. Ostatnio jednak skorzystałam z zaproszenia znajomych i trochę czasu spędziłam nad morzem. Tamtejsze trasy rowerowe zasługują na to by je pokazać a Wy zasługujecie na to, by je zobaczyć :).

Sprzyjające warunki atmosferyczne oraz zachwycające okoliczności przyrody zachęcały do częstej eksploatacji dwóch kółek. A możliwość odkrywania nowych szlaków i podziwiania ich z perspektywy siodełka była wystarczającą motywacją by rower był priorytetem w planowaniu dnia.

Bliskość morza sprawiała, że to właśnie wzdłuż wybrzeża wiodła większość moich tras. Pomimo tego, że wychodziłam z domu z mocnym postanowieniem zmiany trasy to i tak jechałam w stronę wody. Winą za to obarczam fakt, że morze widziałam praktycznie jak tylko wyszłam z domu. W drugiej kolejności winna jest moja słaba wola.

No ale z perspektywą takich widoków wygrać ciężko. I trudno walczyć, bo i po co...

Nie jestem fanką monotonii ale w tym wypadku powtarzalność widoków była zaletą i utwierdzała mnie w tym, że decyzja o nie zmienianiu trasy była jedyną właściwą. Pomimo tego, że widoki miałam codziennie takie same i praktycznie nic się nie zmieniało - to uwierzcie mi - przyjemność z jazdy w takich okolicach rosła z każdym dniem.

Ilość wypedałowanych endorfin wykazywała tendencję wzrostową, co być może było skutkiem tego, że znając już trasę mogłam się skupić na zachwycaniu się a nie na pilnowaniu żeby nie zabłądzić i bez problemu znaleźć drogę do domu...