Teraz będzie przepięknie

 Po długim i brzydkim maju, a także po równie niesprzyjającej pogodowo całej wiośnie, czerwiec przemile mnie połaskotał ciepłymi promieniami słońca. Jest tak cudnie, że od tych gilgotek mam ochotę śmiać się w głos. Wiem, że teraz zacznie się wszystko to co w życiu jest najlepsze a każdy dzień, nie tylko ten wolny od pracy, będzie ogromem możliwości.

Piękna pogoda, świat skąpany w zieleni i pachnący najlepszymi momentami - wszystko to sprawia, że więcej mi się chce, więcej i intensywniej. Słońce niczym za dotknięciem czarodziejskiej różdżki tchnęło we mnie życie i energię do działania, nawet nie dopuszczam do siebie myśli, że mogłabym to lato zmarnotrawić. Będę żyła pełnią sił bo mam w sobie ogrom energii która nie miała ujścia gdzieś tak od późnej jesieni. 

Najbliższe miesiące muszę przeżyć tak żebym miała co wspominać od jesieni do najbliższej wiosny a w niepogodę i jesienne spowolnienie miała po czym odpoczywać.

Jest cudnie, słonecznie i zielono, balkon to teraz moja ulubiona część domu, tam można mnie spotkać najczęściej, oczywiście kiedy się nie szlajam po okolicy. Na balkonie zaczynam dzień i na balkonie spędzam jego ostatnie chwile aż do momentu kiedy ciemność i wieczorny chłodek wyganiają mnie do domu.

Jak głupia cieszę się przyrodą i nasycam widokami, które koją po ciężkim dniu. Potrzebuję teraz tego szczególnie bo wdrażam się do życia po urlopie a sami przecież wiecie jak to jest, i że nie zawsze różowo. Pierwsze takie dni już za mną i szczerze muszę przyznać, że nastawiałam się, że będzie gorzej a było całkiem miło, w czym wielka zasługa uroków lata, które przecież jeszcze się nie zaczęło a już mnie uszczęśliwiło po uszy.

Z pełną mocą zaczęła się rowerowa codzienność, która teraz jest tak cudownie długa, że nawet po pracy mogę robić wszystko to za czym tak mocno tęskniłam w te najgorsze pory roku. Jesienią i zimą wracając z pracy miałam poczucie, że kończy się dzień a teraz? Teraz wracam do domu i wiem, że wieczór jest długi i pełen możliwości. Nie dla mnie teraz ulubiony kąt sofy, omijam go najszerszym możliwym łukiem, nawet nie patrząc w jego stronę.

Codzienność jest piękniejsza kiedy można zacząć dzień kawą na balkonie a później wkroczyć w życie raźnym krokiem w sukience i sandałach.