Tabarca. Wyspa na rozpiętość ramion.

 Tabarca to hiszpańska wyspa należąca do regionu Walencji i miasta Alicante. Słyszałam opinie, że tam nic nie ma co mnie zdumiewa bo dla mnie jest tam wszystko i nie wiem, jak można tego nie dostrzegać. Zapraszam Was na spacer po mojej ulubionej wyspie świata ( no dobra, Europy ), małej a pięknej, chociaż w porównaniu z innymi ciepłymi wyspami, zwyczajnej. To jedna z korzyści płynących z blogowania, można się ogrzać ciepłem płynącym ze wspomnień i letnich kadrów.

To była moja trzecia wizyta na Tabarce i powiem Wam, że zareagowałam na nią równie entuzjastycznie jak za każdym poprzednim razem. Wyspa jest naprawdę mikroskopijna, w zależności od tego skąd się płynie dopłynąć do niej można w 30 - 60 minut, większość statków oferuje możliwość zejścia pod pokład w celu obserwacji życia w głębinach morza. Tabarca jest spokojna i klimatyczna, poza sezonem tętni życiem pięćdziesięciu osób. I co ciekawe, Tabarca ma swój własny dialekt.

Dzień był upalny a niebo co jakiś czas zakrywały chmury niosąc ulgę w tym czerwcowym hiszpańskim skwarze. W dzień taki jak dzisiaj, kiedy za oknem widzę tylko kałuże i ciemność wydaje się nieprawdopodobnym fakt, że gdzieś tam istnieje świat, w którym nawet teraz świeci słońce.

Oprócz tej zalety, że jak to w przypadku wyspy bywa, ma z każdej strony morze, Tabarca zachwyca zwykłymi - niezwykłymi uliczkami, plażami i skalnym wybrzeżem. Przyciąga pasjonatów nurkowania i plażowiczów ale mnie, jako że ani nie nurkuję, ani nie lubię leżeć w upale bez ruchu, zachwyca widokami i możliwościami spacerowymi jakie oferuje. A z racji tego, że jest mała to da się ją obejść wzdłuż wybrzeża w jakieś dwie godziny.

Powierzchnia Tabarki to 30 hektarów, jej maksymalna długość to 1800 m a szerokość 450 m. Sami więc widzicie, że z wielu miejsc na wyspie da się ją spokojnie objąć wzrokiem. A że jest bardzo przytulna i klimatyczna to chciałoby się ją także objąć ramionami.

Wiem, że nie była to moja ostatnia wizyta na Tabarce, nawet limit do trzech razy sztuka nie wyczerpał moich nią zachwytów. Chociaż miałabym tam popłynąć tylko po to, żeby się ponudzić to zrobię to z miłą chęcią bo już sam rejs promem jest atrakcją.

Tutaj życie spowalnia, mała piekarnia kusi zapachem chleba a restauracje serwują pyszne owoce morza. Nawet kotom niewiele się chce co widać poniżej.

Nie ma tutaj dróg ani transportu publicznego bo jedynym takim są statki i promy. Centrum wyspy jest niewielkie i skupione po jednej stronie wyspy, drugi jej brzeg jest dziki i wyludniony. Jest tutaj latarnia morska, Muzeum Historii Wyspy, Kościół pw. św. Piotra i Pawła oraz historyczne mury miejskie.

Nie można się Tabarką nie zachwycić i każdego, kto kiedyś będzie w Alicante gorąco zachęcam do spędzenia tam dnia. Za 10 euro, bo tyle kosztuje prom w obie strony, można spędzić niezapomniany dzień na oderwanym od lądu skrawku świata. A skrawek ten, możecie być tego pewni, bardzo Was zachwyci.