Kamienice Hamburga, część kolejna.

 Pamiętacie wpis o niebieskim meczecie w Hamburgu? Nie ma sprawy jeśli nie. Tych jednak, którzy mają chęć sobie przypomnieć albo zaznajomić się z tematem zapraszam tędy KLIK. Gwarantuję dużo kolorów, z przewagą wielu odcieni niebieskiego. Znajduje się on w bardzo przyjemnej części Hamburga a ja po zwiedzaniu ruszyłam na spacer bo to co dostrzegłam z okien autobusu w drodze do meczetu wydawało mi się tak interesujące, że drogę powrotną postanowiłam przejść na nogach.

Dzień był długi, wolny i do momentu, w którym nie zaczęło padać, słoneczny. Kierowana optymizmem odsuwałam od siebie ciemne myśli dotyczące pogarszającej się pogody i to nic że nad głową miałam coraz ciemniejsze, gęste chmury. Chwilę później ulewa była tak gwałtowna że nawet przez ciepłą kurtkę od tych wielkich kropli piekły mnie ramiona. Kiedy rozpadało się na dobre nawet nie miałam się gdzie skryć zatem wsiadłam do pierwszego nadjeżdżającego autobusu ( nawet przystanek to był zwykły słupek ). Zwiedzanie Hamburga skończyło się dużo szybciej niż to było w planach.

Ale zanim zepsuła się pogoda uszczknęłam co nieco z nowo odkrytej okolicy. Każde miasto ma wiele twarzy, zwlaszcza to większe, nie inaczej jest w Hamburgu. Już kilkakrotnie przekonałam się że naprawdę wystarczy moment, jedna ulica albo niewielkie skrzyżowanie, żeby wejść w zupełnie inną scenerię.

Po drodze spotkałam chyba najbardziej ciekawy sklep z akcesoriami dla zwierząt, jego pokropkowana fasada widoczna jest już z daleka.

Chociaż nie jestem fanką wielkich rezydencji to jednak w tych kamienicach jest coś co przykuwa uwagę i przyciąga wzrok. Okolica jest jedną z tych bogatszych, w pobliżu znajduje się jezioro, z wielu miejsc widać żaglówki i kajakarzy, panuje tutaj spokój, cisza i ład. Eleganckie panie wyprowadzają sobie psy, ogrodnik przycina krzewy a w oknach nie ma firan co zdecydowanie ułatwia bardziej wnikliwą obserwację 😊. Moja ciekawość świata objawia się również niestety zaglądaniem ludziom w okna. I żeby nie było że upadłam tak nisko - nie jestem ciekawa ich życia, mnie ciekawi tylko i wyłącznie wystrój wnętrz.

Na dachu jednego z budynków dostrzegłam ciekawą przybudówkę, małą ale klimatyczną.

W kolorach elewacji króluje miła dla oka i spójna dla większości z nich kolorystyka, rządzi biel, jasna szarość, stonowane beże. Nie wiem na ile w tym zasługa upodobań a na ile prawnych rozporządzeń ale jestem pewna że istnieją jakieś paragrafy w zakresie dopuszczalnej, możliwej do wykorzystania gamy barw.

Bogato zdobione obramowania okien, fantazyjne łuki, balkoniki, wieżyczki, okna różnych rozmiarów i kształtów - naprawdę jest na czym oko zawiesić 😊.

Każdy kolejny spacer po nieznanej dotąd części Hamburga pozwala mi odkryć coś nowego i utwierdza w przekonaniu, że duże miasta to niekończąca się skarbnica nowych wrażeń i doznań. Za każdym razem takie spacery szalenie mnie zachwycają ale i mile zaskakują. Niezmiennie wracam do domu z myślą, że im więcej nowego odkrywam tym bardziej jestem świadoma ilu jeszcze miejsc nie widziałam. No ale wszystko przede mną, ten rok w dużej mierze będzie również podróżowaniem "do tutaj" z mnóstwem szans na nadrobienie zaległości.