Nowy sezon rowerowy

Dzisiaj byłam na rowerze i tą przejażdżką rozpoczęłam tegoroczny sezon rowerowy. Prawie 40 km z uśmiechem, aparatem i earl grey'em. Bardzo się cieszę, że styczeń pogodowo jest w miarę łaskawy aczkolwiek i tak nie spodziewałam się, że pierwszą przejażdżkę w 2020 odbędę tak szybko. Tęskniłam bardzo za tym moim rowerowaniem a serce bolało na myśl o rowerze zamkniętym w piwnicy.

Padający przez ostatnie dni deszcz zmusił mnie do zmiany trasy. Moje leśne trakty okazały się być nieprzejezdne a wszelkie próby walki z błotem i mokrymi liśćmi bezcelowe. Z opresji wybawiła mnie trasa, którą kiedyś bardzo lubiłam i którą, przez jeszcze słabą znajomość okolicy w której mieszkam, wybierałam kiedyś bardzo często. Ostatnio stale i bezustannie kusił mnie las a poza tym widoczna na zdjęciu poniżej ścieżka rowerowa była w remoncie. Dzisiaj przywitałam się na niej z rowerowaniem i przy okazji wypróbowałam nowy, gładki i cichutki asfalt. Powiem Wam, że śmigałam jak szalona ale zawsze tak mam po dłuższej przerwie bez dwóch kółek. Tak jak bym chciała odreagować te wszystkie dni bez roweru.

Generalnie nie lubię jeździć "po twardym", zdecydowanie większą przyjemność sprawia mi jazda wśród lasów, łąk i pól no ale dzisiaj nie miałam wyjścia. Jedynym było siedzenie w domu. Ale tę opcję wykluczyłam już rano kiedy tylko wyjrzałam przez okno. No sami powiedzcie czy takie niebo ( w styczniu! ) zatrzymałoby Was w domu?

Dojechałam nad Łabę, do miejsca, które bardzo lubię. Nawet jeżdżąc po lesie bardzo często tak układam trasę, żeby dojechać nad rzekę gdzie z herbatą i książką cieszę się dniem i regeneruję siły przed drogą powrotną do domu.

Dzisiejsza pogoda to był obłęd. W najśmielszych oczekiwaniach nie przypuszczałam, że będzie tak wiosennie, ja tylko planując na dzisiaj rower po cichu marzyłam o tym, żeby nie padało. Brakowało mi takiego dnia na świeżym powietrzu bo te egipskie ciemności zapadające zdecydowanie zbyt szybko nie dają zbyt dużego pola do popisu życiu po pracy.

Było pięknie, cicho i spokojnie a w gładkiej tafli wody odbijało się niebo i chmury. Ciężko było uwierzyć, że to styczeń i pomimo siedmiu stopni miałam wrażenie, że jest zdecydowanie cieplej. Słońce łagodziło odczuwanie zimna aczkolwiek kiedy na chwilę zdjęłam czapkę uświadomiłam sobie, że to jednak jeszcze nie wiosna.

Regularnie piszę tutaj o tym jak bardzo lubię jeździć na rowerze i jest to zdecydowanie chyba najfajniejsza forma spędzania wolnego czasu. Mało rzeczy tak szybko poprawia mi humor i regeneruje siły po pracy jak wyprawa do lasu oraz książka i herbata na ulubionej ławce. Nawet jak nie mam siły na długie pedałowanie to jadę sobie do lasu i zamiast czytać w domu to czytam sobie nad stawem wśród drzew. Z takimi okolicznościami przyrody przegrywa nawet mój kambodżański hamak na balkonie.

Dokładnie o godzinie 14:03 diametralnie zmieniła się pogoda a ja miałam wrażenie, że za chwilę będzie wieczór. Już wcześniej widziałam chmury na horyzoncie więc fakt, że w pewnej chwili zasłoniły mi słońce wcale mnie nie zdziwił. Zdziwiło mnie za to to, że stało się to tak szybko, słońce schowało się za chmurami  a ja pomimo tak wczesnej pory miałam wrażenie, że obserwuję zachód słońca i za chwilę będzie ciemno. A rower i noc to połączenie nie dla mnie.

Perspektywa wycieczki rowerowej zawsze mnie cieszy i niejednokrotnie pozwala przeżyć w pracy do 15.30. Ale rowerowanie w styczniu, po zdecydowanie zbyt długiej spowodowanej pogodą przerwie sprawia, że ta radość wzrasta stokrotnie. Pierwszy rower w sezonie zawsze jest wyjątkowy. I chociaż wczoraj były momenty, że w powietrzu czułam wiosnę a ptaki ćwierkały jak szalone to zdaję sobie sprawę, że nie wiadomo kiedy wyruszę rowerem kolejny raz, zwłaszcza że aplikacja pogodowa pokazuje od jutra wiatr i deszcz.

Najważniejsze, że da się już zaobserwować, że ciemność nadchodzi trochę później niż jeszcze jakiś czas temu, niedługo wiosna i moje rowerowanie będzie codziennością a nie wielkim świętem. I chociaż często jeżdżę rowerem na niewielkie zakupy spożywcze to tych mini wypraw w ogóle nie biorę pod uwagę. Jak dla mnie rowerem to długo, daleko i najlepiej w las.