Świąteczne Wilno

Minione Święta Bożego Narodzenia spędziłam na Litwie. W Wilnie powitałam Nowy Rok a dni świąteczne spędziłam w małej miejscowości, pewnie nie znanej tutaj nikomu. Napiszę o niej niedługo bo jest klimatyczna, ma w sobie fajny spokój i mnóstwo pięknych miejsc dookoła.

Była to już moja trzecia wizyta i na Litwie, i w Wilnie i każda kolejna cieszy mnie tak bardzo jak wtedy gdy jechałam na Litwę pierwszy raz. Wcześniej byłam tam latem, teraz pierwszy raz w zdecydowanie chłodniejszą porę roku. Miałam nadzieję, że Święta będą białe, marzyłam o spacerach po zasypanym śniegiem lesie, niestety z zimy panował tylko doskwierający mróz i to też nie codziennie bo kilka dni temperatura była bliska tej wiosennej.

Jak tylko dojechaliśmy do Wilna poszliśmy zobaczyć choinkę. Po raz kolejny wileńskie drzewko wygrało konkurs na najpiękniejszą choinkę w Europie i wcale się nie dziwię bo naprawdę, pomimo swojej prostoty i raczej małej ilości pstrokatych ozdób, wzbudza zachwyt. Usytuowana na Placu Katedralnym najpiękniej wygląda w nocy, oświetlona światełkami.

Bardzo mnie cieszy fakt, że dwie wcześniejsze wizyty pozwoliły mi tak dobrze poznać miasto, że teraz do ulubionych zakątków Wilna umiem już dotrzeć bez mapy. Uwielbiam to miasto a jego klimat przywołuje mi mieszankę znaną z Gdańska i Krakowa. Klimatyczne kawiarenki, stare mury i bramy, wąskie, brukowane uliczki a wszystko to w nieznanej mi do tej pory aranżacji - świąteczne Wilno ma w sobie jeszcze więcej magii.

Bardzo się cieszę, że na sam koniec roku udało mi się zrealizować coś, co planowałam wielokrotnie a na co zawsze brakowało czasu albo zapominałam, by to zrobić. 31 grudnia weszłam na Górę Zamkową na której znajduje się jedna z najbardziej znanych budowli miasta - Baszta Giedymina. Wstęp do wieży kosztuje 5 euro, darmowe jest za to wejście na Górę Zamkową skąd roztaczają się piękne widoki na miasto. Na Górę Zamkową można również wjechać wagonikiem, podróż trwa może 2 minuty a koszt tej atrakcji to 1 euro. Ja na górę weszłam a w dół zjechałam, tak dla urozmaicenia wrażeń.

Pomimo zachmurzonego nieba widoki były całkiem niezłe a powietrze mroźne i przejrzyste. Wrócę na Górę latem żeby zobaczyć Wilno w wersji skąpanej w słońcu i w zieleni.

W tej wieży telewizyjnej po prawej stronie znajduje się kawiarnia i restauracja. Niby nic takiego ale ona się kręci pozwalając podziwiać miasto z góry z każdej dostępnej na wieży perspektywy.

Jednym z zabytków Wilna jest Zamek Dolny, w którym swoją siedzibę ma Muzeum Narodowe.

Na Placu Ratuszowym ustawiono kolejną choinkę i kilkanaście kul, w których mieściły się kawiarnie i stoiska z rzemiosłem, świątecznymi ozdobami i z pamiątkami z Wilna. Nie mam zdjęcia ale uwierzcie mi, że wieczorem te rozświetlone kule wyglądały naprawdę przepięknie, oświetlając plac i rozjaśniając ciemność.

Wilno na koniec roku było tłoczne, spacerowałam otoczona turystami i rozmowami prowadzonymi w różnych językach. Wiele osób wybrało stolicę Litwy na miejsce powitania Nowego Roku ( czyli dokładnie tak jak ja ) aczkolwiek i tak było zdecydowanie luźniej niż latem. Dzięki temu udało mi się sfotografować zakamarki i uliczki, które do tej pory albo widziałam zastawione kawiarnianymi stolikami albo przyjezdnymi nieustannie wchodzącymi mi w kadr. Teraz było zdecydowanie łatwiej znaleźć zakamarek, w którym oprócz mnie nie było nikogo.

Świąteczne Wilno bardzo mnie urzekło i cieszę się, że zobaczyłam ulubione zakątki miasta w bożonarodzeniowej aranżacji. Szybko zapadający zmrok dał mi okazję do spacerów uliczkami rozświetlonymi kolorowymi światełkami dzięki czemu od razu robiło się cieplej nie tylko na sercu.

Nie ma wizyty w Wilnie bez spaceru po Placu Katedralnym. Znajduje się tutaj bazylika archikatedralna św. Stanisława i św. Władysława i myślę, że zdecydowana większość turystów właśnie tutaj zaczyna zwiedzanie miasta. Ja też przychodzę tutaj za każdym razem zwłaszcza że na placu przy bazylice znajduje się Stebuklas ( co po litewsku znaczy cud ) - magiczna płyta chodnikowa. Jeśli macie marzenie to wystarczy na niej stanąć, wypowiedzieć je i obrócić się trzy razy wokół własnej osi i już. Marzenie spełni się na pewno. Uwierzcie mi na słowo bo mam doświadczenie w tym temacie. Chodzę na stebuklas regularnie i póki co nie mogę składać reklamacji.

Uwielbiam Wilno, to dla mnie jedno z najbardziej klimatycznych europejskich miast. Cieszę się, że mam tam do kogo jeździć i nie chodzi tu o to, że odpadają koszty związane z zakwaterowaniem, aczkolwiek trudno tego nie traktować jak jedną z zalet. Fajnie, że końcówkę roku udało mi się spędzić w podróży i po rocznej przerwie reaktywować tradycję witania Nowego Roku na wyjeździe.
Nie słabnie mój zachwyt Wilnem ani apetyt na zwiedzanie go a każdy kolejny pobyt jest świetną okazją do odkrywania nowych zakątków a w miejscach dobrze znanych do wyszukiwania nowych rzeczy. Uwierzcie mi na słowo - w Wilnie jest co robić.