Gaj palmowy i miasto w ciepłych barwach - Elche

Elche słynie przede wszystkim z największego w Europie, i jednego z największych na świecie, gaju palmowego. Nie będę ukrywać, że właśnie ów gaj był głównym celem naszej wizyty w tym mieście. Bo pomimo tego że palmy mi już spowszedniały to spacer po palmowym lesie jawił się w moich wyobrażeniach jako całkiem fajna i niecodzienna rzecz.

To co zdumiewa oprócz ilości palm to fakt, że las ten znajduje się praktycznie w centrum miasta zatem podczas spaceru można płynnie przejść z gąszczu palm do gąszczu wąskich ulic starego miasta, będącego historycznym dziełem Rzymian - założycieli Elche.

Na palmach się nie znam, dzielę je według tego co widzę. Są więc palmy mniejsze, większe, młodsze, starsze, mniej lub bardziej "liściaste". A, nie, przepraszam - umiem odróżnić palmę daktylową, kokosową i bananową. Takam znawczyni. Biorąc pod uwagę moją znikomą ( czytaj: żadną ) wiedzę w palmowym temacie, spacer był tylko spacerem, wśród mniejszych, większych i starszych palm. I dawał dużo cienia. Sądząc jednak po opisach poszczególnych gatunków palm Elche ma w swojej kolekcji światowe unikaty, występujące rzadko i będące cennymi okazami. Do tego stopnia, że UNESCO uznało je za Światowe Dziedzictwo Przyrodnicze.

Wejście na teren gaju i parku jednocześnie jest darmowe, co sprawia że dla mieszkańców miasta i okolic jest celem zwykłych niedzielnych spacerów, uprawiania joggingu czy przejażdżek rowerem.

W dalszych i bliższych podróżach nigdy nie ograniczam się do tego, co w danym mieście polecają przewodniki lub internet. Napędzana ciekawością zawsze sama sobie wytyczam trasę i oprócz rzeczy oczywistych szukam w miastach czegoś jeszcze. Z perspektywy czasu wiem, że patrzenie na Elche przez pryzmat rekordowej ilości palm jest krzywdzące dla tego pięknego i ciekawego miasta. Cieszę się bardzo, że palmy sąsiadują z centrum miasta, bo daje to nadzieję, że większość zwiedzających nie ogranicza wizyty tylko do spacerów wśród palm.

Piaskowe, brązowo-czerwone i złociste mury - moja ulubiona paleta barw w architekturze.

Elche zaliczam do tzw. ciepłych miast i nie chodzi tutaj o panującą tam temperaturę. To miasto jest miastem w ciepłych barwach - budynki mają przyjemne i ciepłe kolory ziemi i piasku, a takie kolory bardzo lubię. Zanurzyć stopy w ciepłym piasku rzecz wspaniała, podobnie jak położyć dłonie na rozgrzanym słońcem brązowo-złotym murze. Wiecie o co mi chodzi i jaki to rodzaj miasta? Przytulny taki.

Jednym z symboli miasta jest Dama z Elche ( ta pani z plakatu ). Rzeźba, pochodząca z V w., odkryta i wykopana w 1897 r. blisko Elche, znajduje się obecnie w Narodowym Muzeum Archeologicznym w Madrycie.

Centralnym punktem Elche jest katedra i przylegający do niej plac. Z wieży katedry można spojrzeć z góry na miasto, okolicę no i rzecz oczywista, na setki palm.

Jednym z głównych zabytków miasta jest  wybudowany pod koniec XV w. zamek - pałac Altamira. Budowla ta znajduje się w centrum miasta i jednocześnie na skraju palmowego gaju a swoim kolorem doskonale wpasowuje się w ciepłą i przytulną kolorystykę.

Obecnie mieści się tutaj Muzeum Archeologiczne i Muzeum Historii Miasta.

Ja, Mo, chmur się trzymająca, w Elche przed chmurami uciekałam. A zwłaszcza przed jedną taką, dużą i ciemną, nie wróżącą niczego dobrego. Ale byłam szybsza albo z chmurami mam układy, bo chmurę zawsze miałam z tyłu albo obok gdzieś.

Fajnego tygodnia!