W cieniu starych ulic - Alicante

Dla większości osób odwiedzających Alicante zwiedzenie miasta ogranicza się do wjechania do ZAMKU, spacerów po deptaku, porcie i handlowej części miasta oraz na plażowaniu. Jeśli chodzi o architekturę to cóż - miasto nie zachwyca. Szare budynki mieszkalne, niczym nie wyróżniające się zatłoczone ulice, pomniki obok których turyści przechodzą obojętnie. Przyznaję, że długo sama byłam przekonana, że Alicante nie oferuje nic więcej oprócz tego co wcześniej wymieniłam. Do czasu aż w tej nijakości odkryłam inny świat.

Niejednokrotnie na blogu dzieliłam się moim uczuciem jakim darzę stare części miast. To tu jak nigdzie atmosfera sprzyja spokojnemu cieszeniu się chwilą, przyglądaniu codzienności i obserwowaniu zwykłego życia. Mam wrażenie, że te wąskie ulice, kamienice z balkonami tonącymi w kwiatach i zieleni oraz kolorowe okiennice i drzwi są esencją miast. A dla mnie skarbnicą doznań wszelakich.

Lubię wyszukiwać fajne detale, drobiazgi przykuwające wzrok, nietypowe zdobienia i dodatki. Ludzie mają wiele pomysłów na to jak dodać kolorytu swojemu otoczeniu i sprawić, że jest ciekawie i oryginalnie.

Są stare dzielnice ale takie zadbane, odrestaurowane i komercyjne, będące dla turystów obowiązkowym punktem zwiedzania. Kuszą restauracjami i sklepami. Ale są i takie, do których turyści zaglądają rzadko przekonani, że nie znajdą tam nic ciekawego. Ja jestem fanką tych drugich i właśnie w takich miejscach odnajduję najwięcej.

W takich dzielnicach największą ( a czasami jedyną ) atrakcją jest toczące się po swojemu życie ich mieszkańców. No chyba, że jest siesta i jedynym życiem jestem ja. Mogę sobie tutaj praktykować takie niecne czyny jak zaglądanie do okien, w bramy i w drzwi. Tak, tak, mam świadomość, że kiedyś ktoś mnie pogoni ale póki co nie mam w tym temacie żadnych złych doświadczeń. Nie zaglądam ponieważ jestem wścibska ( no może odrobinkę :) ) ale dlatego, że te wszystkie otwarte okna i drzwi kuszą mnie tak, że nie jestem w stanie się oprzeć. A że z silną wolą bywa u mnie różnie to efekt jest jaki jest...

Wąskie uliczki mają jeszcze jedną zaletę - są świetnym schronieniem przed palącym środziemnomorskim słońcem. Zawsze znajdzie się jakaś ławka lub krawężnik gdzie można przycupnąć i zebrać siły przed dalszym spacerem.