Gothmund. Wioska rybacka w moim ulubionym stylu

 Poprzedni rok był dla mnie fantastyczny pod wieloma względami a jedną z nich były niewątpliwie podróże, których odbyłam rekordową chyba ilość. Byłam w wielu pięknych miejscach, przez niemal cały rok uskrzydlała mnie świadomość tego jak fajnie mi idzie spełnianie podróżniczych marzeń i że w sumie zrealizowałam wzystko, co sobie na miniony rok zaplanowałam a nawet ciut więcej. Dopiero niedawno zdałam sobie sprawę, że przez te ciągłe rozjazdy i odkrywanie świata umknęło mi trochę to co mam blisko a co zawsze mnie zachwyca. Wiadomo, że nie można mieć wszystkiego a ja nawet nie wiem, czy bym chciała, ale jednak na tym bywaniu w świecie ucierpiały trochę jednodniowe wycieczki, które uwielbiam. I chociaż dalekie podróże to sztos to jednak nie będę kłamać, że nie uwierała mnie świadomość, że trochę mi w zeszłym roku umknęło.

Odkrywanie bliskich miejsc zawsze jest dla mnie źródłem wielkiej radości a dzięki grupom facebookowym mam nawet w telefonie osobny folder z fajnymi miejscami w bliskiej i ciut dalszej okolicy. I chociaż jeśli chodzi o podróżowanie to na ten rok mamy już określone plany to sama sobie obiecałam, że choćby nie wiem co wcisnę w ten grafik odkrywanie okolicy. Jak postanowiłam tak zrobiłam i w wielkanocną niedzielę dotarliśmy do pierwszego z miejsc.

Nie do końca jednak usatysfakcjonowała mnie pogoda i kiedy się obudziłam to miałam ochotę zostać w domu. Na szczęście osoba, z którą radosnym krokiem idę przez życie nie pozwoliła mi złościć się na ciemne chmury i po śniadaniu wyciągnęła z domu przekupując obietnicą słońca. Półtorej godziny później byliśmy już w scenerii jak z bajki lub z innego świata a ja byłam przezachwycona czego upust dawałam lekko popiskując jak to ja😊. I wiecie co? Mam chyba w domu synoptyka a już na pewno pogodowego optymistę, bo nawet nie zdążyłam po raz pierwszy porządnie zamarudzić, że w słońcu byłoby dużo fajniej kiedy jak za dotknięciem czarodziejskiej różdżki pogoda się zmieniłą na tę moją wymarzoną.

Gothmund to historyczna wioska rybacka położona w porośniętej trzciną zatoce Trave. Znajduje się tutaj mały port rybacki będący kiedyś przystankiem dla rybaków z Lubeki, pomiędzy portem w Lubece a łowiskami w Zatoce Lubeckiej. Największą atrakcją tej wioski są stare domy kryte strzechą, z których większość wpisana jest na listę zabytków. Pomiędzy domami wije się ścieżka spacerowa będąca głównym traktem wioseczki, nie licząc oczywiście drogi dojazdowej. Początkowo czułam się trochę skrępowana własną ingerencją w spokojną, świąteczną codzienność mieszkańców bo spaceruje się ścieżką między domami co trochę mnie onieśmielało. Szybko jednak oswoiłam się z nieśmiałością a moim zachwytom klimatycznymi domami, pięknymi ogrodami i wyczuwalną tam sielanką nie było końca. Ciężko było zapanować nad myślami, które szybowały w kierunku minionych czasów a których ducha czuć tutaj na każdym kroku.

Początki rybołówstwa w Gothmund sięgają 1502 roku kiedy to po raz pierwszy wspomniano o pochodzących stąd rybakach w protokole posiedzenia rady miejskiej w Lubece. I chociaż osada została poważnie zniszczona przez powódź na Bałtyku 13 listopada 1872 r. a pożar w 1893 r. zniszczył sporo domów to i tak wiele z nich pochodzi z końca XIX wieku.

W takich miejscach zawsze zdumiewa mnie to co przecież nikogo nie powinno dziwić: że w takich miejscach żyją ludzie. No ale żyją na co dowód mieliśmy kilkukrotnie: mieszkańcy zajmowali się ogrodem a przez okna chcąc nie chcąc dało się podejrzeć zwykłą codzienność chociaż w niezwykłej scenerii.

Jestem Gothmund przezachwycona bo zachwycona to za mało powiedziane. Uwielbiam domy kryte strzechą a jeśli składają się na małą mieszkalną osadę to moje szczęście jeszcze rośnie.

Wioseczka jest niewielka i chociaż szliśmy naprawdę wolnym krokiem to mieliśmy przed sobą jeszcze niemal cały dzień. Pojechaliśmy zatem do Lubeki na spacer, obiad i spontaniczny rejs małym wycieczkowym promem. To był bardzo przyjemny dzień, mijaliśmy po drodze rzepakowe pola co uzmysłowiło mi, że zbliża się coroczna sesja w rzepaku. Cieszę się, że machina odkrywania okolicy poszła w ruch a my mamy za sobą punkt pierwszy z długiej listy. Przed nami jeszcze sporo i przygód, i sprzyjającego ku temu czasu, plan jest taki, żeby godnie go wykorzystać. Jest co robić 😊.